Een vastgoedwaarderingsmethode waarbij de waarde van het vastgoed wordt bepaald op basis van cashflow. Bij deze methode wordt expliciet rekening gehouden met alle inkomsten en uitgaven die tijdens een bepaalde periode aan het object zijn verbonden, inclusief een schatting van de uiteindelijke waarde.
Over het algemeen is de berekeningsperiode van de cashflow 10 tot 20 jaar. De waarde wordt vervolgens contant gemaakt naar het moment waarop getaxeerd wordt. Dit is met behulp van het vereiste rendement (wat ook wel IRR wordt genoemd). IRR is afgeleid van het Engelse ‘Internal Rate of Return’.
